Meme kanseri tanısı konulduğunda, aksiller lenf nodlarına (ALN) metastatik yayılım, tedavi kararlarına yön veren önemli bir kriter ve önemli bir prognostik faktördür. Erken evre meme kanseri hastalarında, sentinel lenf nodu biyopsisi (SLNB), ALN'nin etkilenip etkilenmediğinin değerlendirilmesinde standart prosedürdür. Sentinel lenf nodlarında (SLN) hiç metastaz bulunmaması veya sadece çok düşük tümör yüklerinin bulunması halinde, daha ileri aksiller nodların disseksiyonu önlenerek daha az invaziv cerrahi müdahalelere olanak tanınır. Bu da, bu hastalarda morbiditenin ve lenfödem gibi istenmeyen yan etki risklerinin azaltılmasına anlamlı derecede yararlı olur. Öte yandan, nodlardaki ilerlemiş metastatik yayılım daha fazla ALN'nin daha radikal şekilde alınmasına işaret edebilir ve adjuvan tedavi ve/veya radyoterapi gerektirebilir.

Bu nedenle, her bir hasta için optimum tedavinin tercih edilmesi ve aşırı veya yetersiz tedaviden kaçınılması bakımından ALN'ye metastatik yayılımın standardize ve hassas bir şekilde değerlendirilmesi gereklidir.

SLN'nin incelenmesinde kullanılan klasik histopatolojide genellikle lenf nodu dokusunun tamamı analiz edilmez. Ayrıca, kurumlardaki protokoller değişiklik gösterebilir. Sonuç itibarıyla, klinisyenlere sağlanan tanı bilgileri çoğunlukla sınırlıdır ve standardize değildir.

OSNA (Tek Adımlı Nükleik Asit Amplifikasyonu), CK19 mRNA ekspresyonunun miktarını tespit ederek lenf nodlarındaki metastatik yükü belirleyen bir moleküler testtir. Bu yaklaşımla, lenf nodunun tamamı çok kısa süre içinde analiz edilerek SLN durumunun daha hassas ve standart bir biçimde belirlenmesi sağlanır. Bu özellikle intra-operatif ortamda hayati öneme sahiptir. Kantitatif OSNA sonucu (K19 mRNA kopya sayısı) sadece SLN'deki metastatik yükün kapsamı hakkında bilgi vermekle kalmaz, aynı zamanda çok sayıda yayında gösterildiği gibi aksilladaki daha ileri metastatik nod riskinin ve hastanın prognozunun tahmin edilmesinde de kıymetli bir araçtır (aşağıdaki grafiğe bakınız). Dolayısıyla, OSNA, konvansiyonel histopatolojiye kıyasla daha ayırt edilmiş tanı bilgileri sağlayarak nodal evrelemeye değer katar.

Bu da klinisyenlerin, aksiller cerrahinin derecesi, adjuvan tedavinin gerekip gerekmediği ve ne tür adjuvan tedavinin gerektiği konusunda daha güvenli bir şekilde karar vermelerine ve her bir hasta için uygun radyoterapi rejimini seçmelerine olanak sağlar.