Neoplastik lenfositlerin hücre membranları daha matür olduğundan ve daha kolay geçirgenlik gösterdiğinden, daha yüksek floresans sinyallerine neden olur.

Hücre membranları biraz perfore olsa da, hücreleri büyük ölçüde hasarsız bırakır. Floresans belirteci, intraselüler nükleik asitleri (daha çok RNA) etiketler.

Neoplastik lenfositlerin yana saçılan ışık sinyalleri, diğer lökositlerin sinyallerinden daha düşüktür.

Congratulations!

That's the correct answer!

Sorry! That´s not completely correct!

Please try again

Sorry! That's not the correct answer!

Please try again

Notice

Please select at least one answer

Bilimsel arka plan

Mantle hücreli lenfoma (MCL), spesifik bir lenfoma türü olup kan kanserinin en yaygın nedenidir [1]. Lenfomalar, lökositlerin bir alt grubu olan lenfositlerin kontrolsüz proliferasyonu ile karakterize edilir ve heterojen bir hastalık grubu oluşturur.

İnsan vücudunda, farklı lenfosit alt grupları mevcuttur ve T hücreleri ve B hücreleri bunlar arasında yer alır. Malign B hücreleri ve/veya T hücrelerinden kaynaklanan lenfomalar, Hodgkin lenfoma (HL) ve Hodgkin dışı lenfoma (NHL) olarak ikiye ayrılır. Mantle hücreli lenfoma nadir bir B hücresi lenfomasıdır ve dolayısıyla NHL grubuna aittir [1].

‘Mantle hücreli lenfoma’ adı, lenf nodunun mantle (manto) bölgesinden gelen, malign hücrelerin etiyolojisinden türetilmiştir. Bu neoplastik B hücreleri vücut içinde hareket eder ve periferik tümör kütleleri oluşturur. Bu bozukluğun agresif ve hızlı ilerleyici olduğu kabul edilir. WHO lenfoma sınıflandırmasına göre, ikinci bir, ağrısız (yavaş gelişen) mantle hücreli lenfoma mevcuttur ancak tedavisi mümkün değildir ve gelişerek agresif forma dönüşebilir [2].

Hastaların kanında neoplastik lenfosit sayısının artışı, tam kan sayımında görülür ve bu nedenle nihai tanı elde edilene kadar daha ileri bir ayırıcı tanı prosedürüne yol açar.

Sitolojideki en büyük zorluklardan biri kan filmlerinde lenfositlerin ayırt edilmesidir, çünkü pek çok tür olarak görünürler ve hastalıklar çeşitlilik gösterir. İnceleyen kişinin deneyiminin yanı sıra, kalifiye sitolojik kan bulguları için dayanak noktası, özellikle lenfosit alterasyonlarının var olduğu olgularda standartlaştırılmış bir sınıflandırma sisteminin varlığıdır. Reaktif hastalıklar (örneğin, viral enfeksiyonlar) ve neoplazmlar (örneğin, lenfomalar) nedeniyle olağan dışı görünüme sahip olan lenfositler periferik kana salınabilir. 2011 lenfosit sınıflandırmasına göre, bu lenfositler, nedenine bakılmaksızın, ‘atipik’ olarak tanımlanır. Burada ‘atipik’ ile kastedilen, Pappenheim yöntemine göre boyandığında, bu lenfositlerin tipik lenfositlerden veya büyük granüler lenfosit (LGL) hücrelerinden farklı görünmesidir [3].

Examples of typical and atypical lymphocytes

Daha ileri düzeyde hücre sınıflandırması ve prognostik değerlendirme için, immünofenotip karakterizasyonu, histolojik diyagnostik ve tamamlayıcı sitogenetik ve moleküler genetik testler şarttır.

Akıllıca tasarlanmış bir reaktif sistemi kullanan Sysmex’in XN-Serisi analizörleri, hücrelerin işlevselliğine göre ayırt edilmesine olanak sağlayarak morfolojik incelemenin sınırlamalarını ortadan kaldırır ve şu konularda sonuçlara ulaşılmasını sağlar:

bir hücrenin matüritesi,
bir hücrenin malignitesi ve
bir hücrenin aktivasyon durumu [4].

Sayısal sonuçlar

Tıbbi öyküsü olmayan 60 yaşındaki bir erkekten alınan periferik kan örneği, laboratuvarda araştırılmıştır. Hastanın aile öyküsünde, anneye Hodgkin lenfoma tanısı konulmuştur. Analiz sonucunda anemiyle birlikte belirgin lökositoz (HGB = 73 g/l veya 4,5 mmol/l) ve şiddetli trombositopeni (PLT = 13 x10⁹/l) tespit edilmiştir. Yeni bir kan örneğiyle, PLT-F kanalını içeren ikinci bir ölçüm, PLT-F = 8 x10⁹/l trombosit sonucuyla şiddetli trombositopeniyi doğrulamıştır. Bu tip olgularda soru her zaman lenfositlerin reaktif mi yoksa neoplastik kökenli mi olduğudur.

Saçılım grafiğinin yorumlanması

Bir XN analizörü üzerinde CBC+DIFF ölçüm profili kullanılarak, lökositler WNR ölçüm kanalında sayılır ve WDF ölçüm kanalında ayırt edilir. Bu hastanın WDF saçılım grafiğinde, WBC alt popülasyonları net biçimde ayrılamadığından, ‘Blasts/Abn Lympho?’ (Blastlar/Anormal Lenfosit?) işaret mesajı alınmıştır. Gerek reaktif lenfositler gerek lenfoma hücreleri floresans artışı gösterir (gri kümeye bakınız).

Beyaz prekürsör ve patolojik hücreleri tanımlamak için bir diğer ölçüm kanalı da, hücre membranının geçirgenleşmesini etkileyen spesifik bir reaktif setinin kullanıldığı WPC kanalıdır. Bu gelişmiş teknoloji, şüpheli malign hücrelerin sağlıklı hücrelerden ayırt edilmesine olanak sağlar.

WPC lizis reaktifinden kaynaklanan yüksek dereceli membran hasarı, hücre bileşenlerinin gözenekler içine sızmasına yol açarak hücre boyutunun azalmasıyla sonuçlanır. Ek olarak, daha fazla floresans belirteci hücreye girebilir ve dolayısıyla çekirdek DNA’sına bile bağlanabilir ve bu da sonuçta daha yüksek bir floresans sinyal şiddetine yol açar. Neoplastik lenfositler, membran yapılarında, örneğin blast hücrelerinden daha matürdür ve dolayısıyla daha kolay geçirgenleşirler ve bu da daha yüksek floresans sinyallerine yol açar. Bu olgu örneğinde, ‘Abn Lympho?’ (Anormal Lenfosit?) işaret mesajı tetiklenmiş olup neoplastik lenfosit şüphesini göstermektedir.

Daha sonra yapılan akış sitometrisi analizi, mantle hücreli lenfomaya uyum gösteren fenotipe sahip büyük bir monoklonal B hücre popülasyonunu doğrulamıştır (aşağıdaki ayrıntılı sonuçlara bakınız).

İmmünofenotipleme sonuçları

Monoklonal B hücrelerinin mutlak sayısı 57,59 x 109/l olup %91’i lenfosit, %0,2’si CD3+ T hücreleri, %0,1 NK hücreleridir. CD4/CD8 oranı 2,0’dır.
Bu fenotipe sahip %91 anormal CD19+ B hücreleri: Kappa++, CD19+, CD20++, CD5+, CD38zw+, FMC7+, CD79b+, CD43-, CD10-, CD200-, monoklonal K/L oranı: > 10, CD23 muhtemelen zayıf pozitif (yüksek arka plan).

Ayrıca, kemik iliği biyopsisi, BM’nin yaklaşık %70’inin, immünohistokimyasal olarak en çok mantle hücreli lenfoma ile tutarlı olan bir küçük B hücreli Hodgkin dışı lenfoma tarafından tutulduğunu göstermiştir.

Referanslar

[1] Fact sheet ‘Mantle Cell Lymphoma’ from lymphoma.org. Access date 03.09.2020.

[2] Swerdlow SH et al. (2016) The 2016 revision of the World Health Organization classification of lymphoid neoplasms. Blood, 127(20): 2375–2390. https://doi.org/10.1182/blood-2016-01-643569.

[3] SEED ‘Lymphocyte differentiation update – helpful or dispensable?’

[4] Sysmex white paper ‘Going beyond the visible: Reliable characterisation of WBC functionality.’

Bilimsel Takvim 2020

Aylık vakalarımızı keşfedin